Categorie: Traumachirurgie
PANCAKE-trial: vroegtijdig belasten na conservatieve behandeling van weber B-fracturen
R.C. Stassen1, S. Franssen1, B. Boonen2, E. de Loos3, R. van Vugt1
1Zuyderland - Ziekenhuis Heerlen, HEERLEN, Traumachirurgie
2Zuyderland - Ziekenhuis Heerlen, HEERLEN, Orthopedie
3Zuyderland - Ziekenhuis Heerlen, HEERLEN, Chirurgie
Introductie
Weber B fracturen zijn de meest voorkomende geïsoleerde malleolaire fracturen. Bij stabiele fracturen adviseert de AO-richtlijn 4-6 weken onbelast gips. Eerdere studies -van mindere kwaliteit- tonen echter dat vroegtijdig belasten een veilige behandeling is. In deze gerandomiseerde studie wordt mobilisatie en belasten vergeleken met immobilisatie en niet-belasten.
Methode
Alle patiënten (>16 jaar) met een geïsoleerde weber B fractuur/ Lauge Hansen supinatie-eversie klasse 2-4A, en een congruente enkel vork op Mortise röntgen opname, werden gescreend voor studie geschiktheid. Patiënten lootten voor 6 weken onbelast, middels gips, of 6 weken belast, middels Walker. De primaire uitkomstmaat was de Olerud-Molander ankle score (OMAS) voor de functionaliteit van de enkel. Secundaire uitkomstmaten waren o.a. verplaatsing van fractuurfragmenten, range of motion (ROM), kuit omtrek en SF-36 gezondheidstoestand vragenlijst. Follow-up vond plaats op 3 momenten gedurende de behandeling. Na 12 weken werden de patiënten uit de studie ontslagen.
Resultaten
In de studiepopulatie, bestaande uit 50 patiënten, waren geen verschillen in baseline tussen beide groepen. Significante verschillen werden gemeten na 6 en 12 weken tussen de beide groepen in OMAS. Respectievelijk waren de verschillen 34.9 punten (95% betrouwbaarheidsinterval 21.5-48.2; p=0.000014) en 28.3 punten (95% betrouwbaarheidsinterval 13.2-43.3; p=0,000013), beiden in het voordeel van de interventiegroep. Eenmalig werd er verplaatsing van fractuurfragmenten in de gipsgroep waargenomen. Er waren geen significante verschillen in ROM en kuitomtrek na 6 en 12 weken binnen beide groepen. SF-36 toonde betere resultaten in de interventie groep ten opzichte van de controle groep.
Conclusie
De huidige AO-richtlijn voor stabiele weber B fracturen is verouderd. Belasten met behulp van een Walker is een veilige behandeling voor stabiele weber B fracturen. Om enkel instabiliteit veilig uit te sluiten, is het raadzaam om belaste röntgen-opnamen toe te voegen aan enkel fractuur protocollen.
