NVvH Chirurgendagen 2020

ABSTRACT
Categorie: Vaatchirurgie arterieel, veneus & diabetische voet

Kwantificatie van aorta abdominalis calcificatie op basis van CT-beelden voorafgaand aan niertransplantaties

S Benjamens1, 2, C.A. te Velde-Keyzer3, D Yakar4, M.H. de Borst3, R.H.J.A. Slart1, R.A. Pol2
1Universitair Medisch Centrum Groningen, GRONINGEN, Nucleaire geneeskunde
2Universitair Medisch Centrum Groningen, GRONINGEN, Chirurgie
3Universitair Medisch Centrum Groningen, GRONINGEN, Interne Geneeskunde
4Universitair Medisch Centrum Groningen, GRONINGEN, Radiologie

Introductie

Uitgebreide vasculaire calcificaties worden vaak aangetroffen bij patiënten die een niertransplantatie ondergaan, vooral na een langdurig hemodialyse traject voorafgaand aan de transplantatie. De prognostische waarde van pre-transplantatie vasculaire calcificaties voor cardiovasculaire events en overlijden is onduidelijk. Deze studie richt zich op de associatie van Aorta Abdominalis Calcificatie (AAC) met overlijden.

Methode

Tussen 2005 en 2018 zijn niertransplantatiepatiënten, waarbij in de drie jaar voorafgaand aan de transplantatie een CT-procedure werd uitgevoerd, geïncludeerd. Het primaire eindpunt was overlijden na niertransplantatie. De AAC werd gekwantificeerd met een semiautomatische methode, naar het evenbeeld van de Agatston score. Op basis van de kwartielen van de AAC-resultaten werden de patiënten gegroepeerd. Een Kaplan-Meier curve, met Log Rank analyse, en univariate en multivariate Cox regressieanalyse werden gebruikt om de associatie vast te stellen. Multivariaat werd gecorrigeerd voor patiëntleeftijd, geslacht, Body Mass Index, duur van de dialyse voorafgaand aan de transplantatie en voorgeschiedenis met roken.

Resultaten

Er werden 305 patiënten geïncludeerd, waarvan bij 259(84.9%) calcificaties werden vastgesteld, bij een mediane tijd tussen CT-procedure en transplantatie van 1.0 (0.5 – 1.4) jaar. Na een mediane follow-up van (1.2 – 3.6) jaar, zijn er 38(12.5%) patiënten overleden. De Kaplan-Meier curve (Figuur 1) laat een verband zien tussen een hogere AAC-score en hogere kans op overlijden. Univariate analyse laat een associatie zien tussen een hogere AAC-score en overlijden (hazardratio 2.1, 95% CI 1.5 – 3.0, p<0.001), met ook bij multivariate analyse een significante associatie (hazardratio 1.8, 1.2 – 2.8), p=0.007).

Conclusie

Een significante associatie tussen de mate van AAC, beoordeeld op basis van CT- kwantificering, en mortaliteit werd vastgesteld. Een gevalideerd scoresysteem voor AAC zou clinici kunnen helpen bij de besluitvorming ten aanzien van risicostratificatie en verwachte sterfte na niertransplantatie.

 

Figuur 1: Kaplan–Meier curve voor cumulatieve overleving (P < 0.001).